Γράφει: Τάκης Χαραλ. Ιορδάνης*
17/01/2012
Στο τέλος κάθε χρονιάς συνηθίζεται να γίνονται απολογισμοί στους κάθε λογής συλλογικούς φορείς. Αναμφίβολα αυτό θα γίνει και στο Δήμο μας, το Δήμο Λέσβου. Θα μιλήσουν διάφοροι της συμπολίτευσης, της αντιπολίτευσης της μείζονος, της ελάσσονος και της ήσσονος ελάσσονος και θα λεχθούν διάφορα. Βεβαίως την μπαγκέτα σ’ αυτήν τη συγχορδία θα κρατά ο δήμαρχός μας, ο συναγωνιστής και φίλος μου, ο Δ. Φ. Βουνάτσος. Θα πει πολλά κατά πώς το συνηθίζει, για να προβάλει, να δικαιολογήσει, να καταχερίσει διάφορα και διάφορους εν αναφορά προς τα της δημαρχίας του στον ένα χρόνο λειτουργίας του καλλικρατικού δήμου στο νησί μας. Ας μου επιτρέψει ο φίλος μου Δημήτρης να τον συμβουλέψω: Να ΜΗΝ πει τίποτα. Τα έχει πει ως τώρα πολλές φορές με μια μόνο λέξη: «Κακοκράτης». Αυτό τα λέει όλα. Αν πάλι θελήσει να πει από δική του παρόρμηση κατά πώς του αρέσει ή υποχρεωθεί κατά τα θεσμικά σχετικώς ισχύοντα, ας πει πάλι αυτή και μόνο τη λέξη: «Κακοκράτης». Και εκεί ας μείνει. «Ουκ έχουμε χρεία μαρτύρων» για περισσότερο. Ατυχώς, αφού τα πράγματα από μόνα τους εκεί μόνο οδηγούν.
Σωστό και πρέπον πάντως είναι, στις ανθρώπινες ενέργειες, προσπάθειες και κάθε λογής δράσεις, να ακολουθούνται αυτά που υπαγορεύει η λογική. Και η λογική στην περίπτωσή μας λέει, «όταν ενώνεις δύο δυστυχίες, ποτέ δεν κάνεις μία ευτυχία». Πόσο μάλλον για το νησί μας, που ενώθηκαν ετσιθελικά, κάτω από την ανάγκη του κυβερνητικού θεσφάτου «κάθε νησί και ένας δήμος», 13 δυστυχίες για να κάνουν τον 1, το Δήμο Λέσβου. Και επειδή η αριθμητική λέει πάντα την αλήθεια, ένα νούμερο και μόνο θα λεχθεί. Αυτό του χρέους που κατέλειπαν όλοι αυτοί οι δήμοι και που φορτώθηκε στις πλάτες του ενός Δήμου μας και που σωρευτικά ανέρχεται στα 30.000.000 ευρώ!!!
Και αυτό από μόνο του τα λέει όλα. Γι’ αυτό λέω ότι στην πράξη οι 13 δυστυχίες (χρέη τους) δε δημιούργησαν καμμία ευτυχία, αλλά μια μεγάλη δυστυχία, το Δήμο-ΤΕΡΑΣ, με ό,τι αυτό σημαίνει. Βεβαίως, πέραν των χρεών, πλείστα όλα άλλα είναι αντιστοίχου αποτελέσματος.
Παρακολουθώ με ιδιαίτερη αγωνία το καλλικράτειο πείραμα ανά τη χώρα και αφουγκράζομαι σχετικώς. Ακούγονται, φωνές, διαμαρτυρίες, αγκομαχητά, γρίνιες ανά την επικράτεια. Βεβαίως επικεντρώνω φυσικώ τω λόγω την προσοχή μου στο νησί μας. Κι εκεί ακούγονται κλαυθμοί, οιμωγές και οδυρμοί. Δεν θα πω ακόμη αραί. Το «δυσδιοίκητο έως κακαδιοίκητο» που αναφέρει ο δήμαρχός μας σε σχετική αναφορά του προς προϊστάμενο Υπουργικό Θώκο, περιγράφει την πραγματικότητα.
Και επειδή κάποιος μπορεί να πει ότι είναι εύκολο να κάνεις κριτική εκ των υστέρων, θα του απαντήσω ότι συμφωνώ απολύτως μαζί του και θα προσθέσω ακόμη ότι Πολιτική είναι η τέχνη τού προβλέπειν. Η τέχνη του ante και όχι αυτή του post. Δηλαδή του προ και όχι του μετά. Και για την περίπτωσή μας σε προσωπικό επίπεδο, τα είπαμε και τα καταθέσαμε το Μάιο 2010, στην περίοδο της σχετικής διαβούλευσης που είχε ξεκινήσει από το αρμόδιο υπουργείο, υπουργεύοντος τότε του κ. Ραγκούση. Δηλαδή 6 μήνες προ των τότε εκλογών που έθεσε σε εφαρμογή το σχέδιο «Καλλικράτης». Και το κάναμε κατά τρόπο θεσμικό, αφού τούτο αποτέλεσε την παρθενική παρέμβαση για τα πράγματα του νησιού μας, του φορέα που δημιουργήσαμε, του «Συνδέσμου Προβληματισμού και Παρέμβασης για την Ανάπτυξη της Λέσβου “Πιττακός ο Μυτιληναίος”». Με 9σέλιδο υπόμνημά μας που πρωτοκολλήσαμε τότε στο γραφείο του κ. Υπουργού, αναλύαμε την αναγκαιότητα στο νησί μας να μη δημιουργηθεί μόνο ένας δήμος. Ένας δήμος-τέρας!!! Ατυχώς, όπως τόσες άλλες παρεμβάσεις άλλων φορέων, πνευματικών ανθρώπων, ενεργών πολιτών κ.λπ, και η δική μας ρίχθηκε στο καλάθι των αχρήστων.
Και έτσι, όπως Δήμος Αγίου Ευστρατίου, Δήμος Καστελλόριζου, Δήμος Γαύδου κατοίκων 78 (!), λέμε και Δήμος Λέσβου των 90.643 κατοίκων (απογραφή 2011). Τώρα, γιατί δε λέμε και Δήμος Λασιθίου, αλλά λέμε Δήμος Αγίου Νικολάου, Δήμος Οροπεδίου, Δήμος Ιεράπετρας και Δήμος Σητείας, δηλαδή 4 Δήμοι στο Νομό Λασιθίου, ολικού πληθυσμού 75.690 κάτοικοι (απογραφή 2011), αυτό είναι ένα άλλο πάλι πράγμα.
Και ενώ περίμενα το κυβερνητικό κόμμα να δει στον ένα χρόνο που πέρασε τα όποια λάθη, προβλήματα εξόφθαλμα, όπως των δύο τουλάχιστον δήμων στο νησί μας, και να τα διορθώσει, ατυχώς διά του αρμοδίου υφυπουργού του, συντρόφου Π. Κουκολόπουλου, απαντώντας στη Βουλή σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτού του Νομού μας κ. Σ. Γαληνού, μας ελέχθη ότι σπάσιμο του Δήμου Λέσβου δεν προβλέπεται. Απλώς αυτό που τάχα ψάχνουν για το Δήμο Λέσβου είναι το «τι λείπει από θεσμικές ρυθμίσεις», προφανώς για να τις καλύψουν. Κύριε συνάδελφε (ως μηχανικός κι αυτός) κ. Κουκουλόπουλε, ξέρεις τι λέμε στο χωριό μου όταν ένα σπίτι χρειάζεται ξεχαρβάλωμα και αλλαγή απ’ τα θεμέλια του; Το βάψιμο των τοίχων του και μόνο, το κάνει πιο άσχημο. Πάντως κρατώ από τη σχετική συζήτηση στη Βουλή τη δήλωση του κ. Γαληνού για «ρητή και κατηγορηματική δέσμευση του Αντ. Σαμαρά ότι σε μια κυβέρνηση Ν.Δ. μετά τις επόμενες εκλογές, το χωροταξικό του “Καλλικράτη” στη Λέσβο θα είναι από τα πρώτα που θα αλλαχθούν». Δηλαδή απλά ότι ο Δήμος Λέσβου θα σπάσει. Θα σπάσει σε δυο, τρεις ή περισσότερους δήμους. Θα δούμε. Μακάρι…
* Ο Τάκης Χαραλ. Ιορδάνης (Ph.D.) είναι πρόεδρος του Συνδέσμου Προβληματισμού & Παρέμβασης για την Ανάπτυξη της Λέσβου «Πιττακός ο Μυτιληναίος», πρ. διευθύνων σύμβουλος της Ελληνικής Βιομηχανίας Όπλων, πρ. πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Μεταλλειολόγων Μηχανικών.
