Όχι σε ΄΄Καποδίστρια ΙΙ΄΄, Όχι σε ΄΄Καλλικράτη΄΄,
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν έχει ανάγκη από μεγέθυνση ούτε ως προς τον πληθυσμό ούτε ως προς την έκταση των ΟΤΑ, αλλά ούτε και όσον αφορά τις εξουσίες των δημάρχων και των προέδρων των Κοινοτήτων.
Αντίθετα, η Τοπική Αυτοδιοίκηση πάσχει από έλλειψη Οραμάτων, Πολιτικών, δημόσιου και κοινωνικού ελέγχου, Κοινωνικής Ευθύνης και Άμεσης Δημοκρατίας.
Ο Δήμος Τεγέας να παραμείνει ως έχει !
Στις αρχές του προηγούμενου μήνα η κυβέρνηση έδωσε στη δημοσιότητα το σχέδιό της για τη διοικητική μεταρρύθμιση, με την επωνυμία ΄΄Καλλικράτης΄΄, στοχεύοντας και υποσχόμενη με έναν νέο διοικητικό χάρτη της χώρας : Λιγότερο κράτος, περισσότερη αποκέντρωση και αυτοδιοίκηση, αποτελεσματικότερη λειτουργία προς όφελος του πολίτη, εξοικονόμηση χρηματοδοτικών πόρων, λιγότερη γραφειοκρατία, περισσότερη διαφάνεια, δημοκρατία και συμμετοχή του πολίτη, ισχυρότερους Δήμους.
Το ότι οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης ( ΟΤΑ ), που προέκυψαν το 1998 με το νομοθετικό πλαίσιο ΄΄Καποδίστριας Ι΄΄, είναι αναποτελεσματικοί όσον αφορά την αντιμετώπιση βασικών ζητημάτων αρμοδιότητάς τους ( π.χ. διαχείριση απορριμμάτων ), το ότι χαρακτηρίζονται από κακοδιαχείριση του δημόσιου χρήματος και χρέη, το ότι λειτουργούν με αδιαφάνεια και γραφειοκρατικά, όλα αυτά αποτελούν διαπιστώσεις ευρέως διαδεδομένες στην ελληνική κοινωνία.
Πιστεύουμε ότι για την κακοδαιμονία αυτή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν ευθύνεται το – υποτιθέμενο μικρό – μέγεθος των ΟΤΑ. Το ότι τα παραπάνω φαινόμενα χαρακτηρίζουν και – μάλιστα εντονότερα – τους μεγάλους Δήμους των αστικών κέντρων πείθει για του λόγου το ασφαλές.
Οι 1.034 ΟΤΑ της χώρας είναι ήδη αρκετά μεγάλοι και σε πληθυσμό και σε έκταση, μετά τις αναγκαστικές συνενώσεις του ΄΄Καποδίστρια Ι΄΄ ( Αξίζει να σημειώσουμε στο σημείο αυτό ότι αρκετές άλλες χώρες της Ευρωπα?κής Ένωσης ( Ε.Ε. ) έχουν σημαντικά περισσότερους ΟΤΑ αναλογικά με τον πληθυσμό τους σε σύγκριση με την Ελλάδα [ Στην Ελλάδα οι ΟΤΑ έχουν σήμερα μέσο πληθυσμό 10.200 κατοίκους, όταν ο αντίστοιχος μέσος όρος για την Ε.Ε. είναι 5.100 κάτοικοι ανά δήμο. Στη Γαλλία ο μέσος όρος είναι 1.600 κάτοικοι, στην Αυστρία 3.400, στην Ισπανία 4.900, στη Γερμανία και την Ιταλία 7.100 κ.λπ. ] ).
Ο χωρίς αμφισβήτηση απαιτούμενος περιορισμός στη διασπάθηση και σπατάλη του δημόσιου χρήματος που διαχειρίζονται οι ΟΤΑ, μπορεί κάλλιστα να επιτευχθεί χωρίς να μεγαλώσουν ακόμη περισσότερο τα μεγέθη των δήμων. Και η αποτελεσματική λειτουργία των δήμων μπορεί να επιτυγχάνεται με διαδημοτικές συνεργασίες, εκεί όπου αυτό απαιτείται ( π.χ. διαχείριση απορριμμάτων, ύδρευση, τεχνικές και οικονομικές υπηρεσίες κ.λπ. ).
Οι συγχωνεύσεις αγροτικών ΟΤΑ στους δήμους των αστικών κέντρων θα σημάνουν ένα ακόμη άλμα αστικοποίησης και, συνακόλουθα, ερημοποίησης της υπαίθρου.
Μια πολιτική ενδυνάμωσης της υπαίθρου, αναστροφής της πληθυσμιακής αποψίλωσης και της παραγωγικής απογύμνωσής της, της ριζικής αντιμετώπισης της ερημοποίησης και της περιβαλλοντικής υποβάθμισής της, πολιτική που είναι απολύτως αναγκαία σήμερα, δεν συνάδει ούτε με τις συνενώσεις των ΟΤΑ της υπαίθρου ούτε με την προσκόλησή τους στους ΟΤΑ των αστικών κέντρων ούτε με τις τάσεις ενίσχυσης της αστυφιλίας που θέλοντας και μη προωθεί ο επιδιωκόμενος γιγαντισμός των Δήμων.
Η μεγέθυνση των ΟΤΑ και μάλιστα με υποχρεωτικές συνενώσεις δεν πρόκειται να απαλλάξει την πρωτοβάθμια Αυτοδιοίκηση της χώρας από τα σοβαρά προβλήματα που τη συνοδεύουν.
Αντίθετα, υπάρχουν μικροί ΟΤΑ, Κοινότητες των 500 - 1000 κατοίκων, που έχουν να επιδείξουν λαμπρό έργο για τον τόπο τους.
Κάποιοι άνθρωποι με όραμα και μεράκι στις λίγες Κοινότητες που εναπόμειναν στη χώρα άρπαξαν την ευκαιρία που τους δόθηκε το 1998 -- έχοντας δικό τους νοικοκυριό – και έκαναν θαύματα : η Ανάβρα και η Μακρυνίτσα στη Μαγνησία, οι Καρυές στη Λακωνία, το Νυμφαίο στη Φλώρινα, το Πάπιγκο στα Ιωάννινα, ο Πάνορμος στην Τήνο και αρκετές άλλες. Κόντρα στη γενικότερη μιζέρια ευτύχησαν να κάνουν το μεράκι τους έργο και τον τόπο τους ξεχωριστό.
Για πιο λόγο λοιπόν τα χωριά αυτά θα πρέπει αναγκαστικά να ενωθούν με άλλα 30 – 40 ή 50 χωριά, αντί να παραμείνουν ως έχουν και να αποτελέσουν πηγή άντλησης κατευθυντήριων συμπερασμάτων για την απαιτούμενη διοικητική μεταρρύθμιση ;
Το μικρό μέγεθος των ΟΤΑ είναι μία από τις βασικές προϋποθέσεις για την πραγμάτωση της Τοπικής Αυτο – Διοίκησης, της συμμετοχής δηλ. των δημοτών στα κοινά. Αντίθετα, η προτεινόμενη με το σχέδιο ΄΄Καλλικράτης΄΄ διοικητική μεταρρύθμιση βάζει οριστικό τέλος στη μακραίωνη παράδοση της κοινοτικής αυτοδιοίκησης που υπάρχει στον τόπο μας. Διότι η συνένωση δήμων και διαμερισμάτων, που οδηγεί σε διόγκωση του μεγέθους των νέων δήμων, αφαιρεί από τους ΟΤΑ το βασικότερο λόγο ύπαρξής τους, την αμεσότητα με τον πολίτη και το περιβάλλον της περιοχής τους.
Για όλους τους παραπάνω λόγους και χωρίς καμία διάθεση τοπικισμού,
ως δημότες του Δήμου Τεγέας απαιτούμε :
Ο Δήμος Τεγέας να παραμείνει ως έχει στα σημερινά διοικητικά όριά του.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν έχει ανάγκη από μεγέθυνση ούτε ως προς τον πληθυσμό ούτε ως προς την έκταση των ΟΤΑ, αλλά ούτε και όσον αφορά τις εξουσίες των δημάρχων και των προέδρων των Κοινοτήτων.
Αντίθετα, η Τοπική Αυτοδιοίκηση πάσχει από έλλειψη Οραμάτων, Πολιτικών, δημόσιου και κοινωνικού ελέγχου, Κοινωνικής Ευθύνης και Άμεσης Δημοκρατίας.
Ο Δήμος Τεγέας να παραμείνει ως έχει !
Στις αρχές του προηγούμενου μήνα η κυβέρνηση έδωσε στη δημοσιότητα το σχέδιό της για τη διοικητική μεταρρύθμιση, με την επωνυμία ΄΄Καλλικράτης΄΄, στοχεύοντας και υποσχόμενη με έναν νέο διοικητικό χάρτη της χώρας : Λιγότερο κράτος, περισσότερη αποκέντρωση και αυτοδιοίκηση, αποτελεσματικότερη λειτουργία προς όφελος του πολίτη, εξοικονόμηση χρηματοδοτικών πόρων, λιγότερη γραφειοκρατία, περισσότερη διαφάνεια, δημοκρατία και συμμετοχή του πολίτη, ισχυρότερους Δήμους.
Το ότι οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης ( ΟΤΑ ), που προέκυψαν το 1998 με το νομοθετικό πλαίσιο ΄΄Καποδίστριας Ι΄΄, είναι αναποτελεσματικοί όσον αφορά την αντιμετώπιση βασικών ζητημάτων αρμοδιότητάς τους ( π.χ. διαχείριση απορριμμάτων ), το ότι χαρακτηρίζονται από κακοδιαχείριση του δημόσιου χρήματος και χρέη, το ότι λειτουργούν με αδιαφάνεια και γραφειοκρατικά, όλα αυτά αποτελούν διαπιστώσεις ευρέως διαδεδομένες στην ελληνική κοινωνία.
Πιστεύουμε ότι για την κακοδαιμονία αυτή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν ευθύνεται το – υποτιθέμενο μικρό – μέγεθος των ΟΤΑ. Το ότι τα παραπάνω φαινόμενα χαρακτηρίζουν και – μάλιστα εντονότερα – τους μεγάλους Δήμους των αστικών κέντρων πείθει για του λόγου το ασφαλές.
Οι 1.034 ΟΤΑ της χώρας είναι ήδη αρκετά μεγάλοι και σε πληθυσμό και σε έκταση, μετά τις αναγκαστικές συνενώσεις του ΄΄Καποδίστρια Ι΄΄ ( Αξίζει να σημειώσουμε στο σημείο αυτό ότι αρκετές άλλες χώρες της Ευρωπα?κής Ένωσης ( Ε.Ε. ) έχουν σημαντικά περισσότερους ΟΤΑ αναλογικά με τον πληθυσμό τους σε σύγκριση με την Ελλάδα [ Στην Ελλάδα οι ΟΤΑ έχουν σήμερα μέσο πληθυσμό 10.200 κατοίκους, όταν ο αντίστοιχος μέσος όρος για την Ε.Ε. είναι 5.100 κάτοικοι ανά δήμο. Στη Γαλλία ο μέσος όρος είναι 1.600 κάτοικοι, στην Αυστρία 3.400, στην Ισπανία 4.900, στη Γερμανία και την Ιταλία 7.100 κ.λπ. ] ).
Ο χωρίς αμφισβήτηση απαιτούμενος περιορισμός στη διασπάθηση και σπατάλη του δημόσιου χρήματος που διαχειρίζονται οι ΟΤΑ, μπορεί κάλλιστα να επιτευχθεί χωρίς να μεγαλώσουν ακόμη περισσότερο τα μεγέθη των δήμων. Και η αποτελεσματική λειτουργία των δήμων μπορεί να επιτυγχάνεται με διαδημοτικές συνεργασίες, εκεί όπου αυτό απαιτείται ( π.χ. διαχείριση απορριμμάτων, ύδρευση, τεχνικές και οικονομικές υπηρεσίες κ.λπ. ).
Οι συγχωνεύσεις αγροτικών ΟΤΑ στους δήμους των αστικών κέντρων θα σημάνουν ένα ακόμη άλμα αστικοποίησης και, συνακόλουθα, ερημοποίησης της υπαίθρου.
Μια πολιτική ενδυνάμωσης της υπαίθρου, αναστροφής της πληθυσμιακής αποψίλωσης και της παραγωγικής απογύμνωσής της, της ριζικής αντιμετώπισης της ερημοποίησης και της περιβαλλοντικής υποβάθμισής της, πολιτική που είναι απολύτως αναγκαία σήμερα, δεν συνάδει ούτε με τις συνενώσεις των ΟΤΑ της υπαίθρου ούτε με την προσκόλησή τους στους ΟΤΑ των αστικών κέντρων ούτε με τις τάσεις ενίσχυσης της αστυφιλίας που θέλοντας και μη προωθεί ο επιδιωκόμενος γιγαντισμός των Δήμων.
Η μεγέθυνση των ΟΤΑ και μάλιστα με υποχρεωτικές συνενώσεις δεν πρόκειται να απαλλάξει την πρωτοβάθμια Αυτοδιοίκηση της χώρας από τα σοβαρά προβλήματα που τη συνοδεύουν.
Αντίθετα, υπάρχουν μικροί ΟΤΑ, Κοινότητες των 500 - 1000 κατοίκων, που έχουν να επιδείξουν λαμπρό έργο για τον τόπο τους.
Κάποιοι άνθρωποι με όραμα και μεράκι στις λίγες Κοινότητες που εναπόμειναν στη χώρα άρπαξαν την ευκαιρία που τους δόθηκε το 1998 -- έχοντας δικό τους νοικοκυριό – και έκαναν θαύματα : η Ανάβρα και η Μακρυνίτσα στη Μαγνησία, οι Καρυές στη Λακωνία, το Νυμφαίο στη Φλώρινα, το Πάπιγκο στα Ιωάννινα, ο Πάνορμος στην Τήνο και αρκετές άλλες. Κόντρα στη γενικότερη μιζέρια ευτύχησαν να κάνουν το μεράκι τους έργο και τον τόπο τους ξεχωριστό.
Για πιο λόγο λοιπόν τα χωριά αυτά θα πρέπει αναγκαστικά να ενωθούν με άλλα 30 – 40 ή 50 χωριά, αντί να παραμείνουν ως έχουν και να αποτελέσουν πηγή άντλησης κατευθυντήριων συμπερασμάτων για την απαιτούμενη διοικητική μεταρρύθμιση ;
Το μικρό μέγεθος των ΟΤΑ είναι μία από τις βασικές προϋποθέσεις για την πραγμάτωση της Τοπικής Αυτο – Διοίκησης, της συμμετοχής δηλ. των δημοτών στα κοινά. Αντίθετα, η προτεινόμενη με το σχέδιο ΄΄Καλλικράτης΄΄ διοικητική μεταρρύθμιση βάζει οριστικό τέλος στη μακραίωνη παράδοση της κοινοτικής αυτοδιοίκησης που υπάρχει στον τόπο μας. Διότι η συνένωση δήμων και διαμερισμάτων, που οδηγεί σε διόγκωση του μεγέθους των νέων δήμων, αφαιρεί από τους ΟΤΑ το βασικότερο λόγο ύπαρξής τους, την αμεσότητα με τον πολίτη και το περιβάλλον της περιοχής τους.
Για όλους τους παραπάνω λόγους και χωρίς καμία διάθεση τοπικισμού,
ως δημότες του Δήμου Τεγέας απαιτούμε :
Ο Δήμος Τεγέας να παραμείνει ως έχει στα σημερινά διοικητικά όριά του.
17/2/2010, από το ιστολόγιο "Καλημέρα Αρκαδία"
